Ooit op een blauwe maandag (zeg maar gerust een blauw jaar), heb ik op de kunstacademie gezeten. Dit was een jaar vol creatieve uitspattingen, vaagheid en vooral veel verfvlekken. Dit wil niet zeggen dat ik hier niets van geleerd heb, ik heb er namelijk wel op een andere manier door naar kunst leren kijken. Op het eerste gezicht nietszeggende beelden, kunnen in jouw hoofd geheel nieuwe plaatjes worden. Vaak is het zo dat de kunstenaar zijn kunst op een bepaalde manier communiceert, maar dat jij er zelf je betekenis aan moet geven.
Ik ben persoonlijk fan van surrealisme, omdat surrealisten de werkelijkheid verdraaien zoals zij die zien. Zo ontdekte ik laatst een reeks die nu als zomerexpeditie in Eindhoven te zien is, bij Galerie Willy Schoots. Kunstenaar Sander van Deurzen creeërt een verraderlijke, fantasievolle sprookjeswereld, die er van de ene kant happy uitziet, maar waar van de andere kant een donkere schaduw overheenvalt. Suikerzoete dromerige beelden, maar ook met een eigen soort aparte grimmigheid.
Dat is toch wat anders dan het zwarte vierkant van Malevitsj!
Dat is toch wat anders dan het zwarte vierkant van Malevitsj!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten