Als je denkt aan sprookjes, denk je aan de gebroeders Grimm of Hans Christian Andersen. Zij schreven boeken met de sprookjes die we nu kennen, maar vóór hen was er Charles Perrault, met ‘Sprookjes van Moeder de Gans’. De gebroeders Grimm hebben zijn verhalen bewerkt en er meer ‘kindvriendelijke’ sprookjes van gemaakt, alhoewel die nog steeds tamelijk gruwelijk zijn. Want.. de meesten sprookjes liepen helemaal niet goed af, dus geen lang en gelukkig!
Doornroosje: In de versie van Perrault heeft de prins seks met de slapende Doornroosje en komen daar twee kinderen uit voort. Als Doornroosje wakker is wil haar moeder (die dus een menseneetster blijkt te zijn) deze kinderen opeten.
Roodkapje: In het sprookje van Grimm wordt Roodkapje bevrijd door de dappere houthakker, maar bij Perrault wordt ze voorgoed opgevreten.
Assepoester: Perrault beschrijft in details hoe er delen van de voeten van de boze stiefzusters worden afgesneden (om in het glazen muiltje te passen) en hoe als straf uiteindelijk hun ogen uitgepikt worden.
Ik denk niet dat ik mijn kinderen ga voorlezen uit ‘Sprookjes van Moeder de Gans’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten