From fairytale to horrormovie

Het belangrijkste element om bezoekers naar de bioscoop te lokken is de trailer van de film. De trailer laat zien waar de film over gaat, ademt de sfeer uit van de film en triggert je vooral om naar de film te gaan. Het zit hem dus in de editing! Maar wat nu als je een trailer zo gaat editen, dat een sprookje ineens veranderd in een horrorfilm? 

Boosaardige Arabieren

Het schijnt dat ik het college van Fontysheld Leo van de Pas gemist heb, maar mijn lieve bureaugenootjes wezen mij op de documentaire Reel Bad Arabs. Een interessante documentaire waarbij men bewust gemaakt wordt van het feit dat Hollywood de Arabier in een ontzettend slecht daglicht stelt. 

'They are portraid basically as subhuman.' 

Een leuk voorbeeldje is de Disneyfilm Aladdin, naar het sprookje 'Aladdin en de wonderlamp' uit Duizendeneennacht. Een film die wereldwijd door miljoenen mensen is bekeken, maar waarbij eigenlijk elk stereotiep die bestaat van Arabieren wel gebruikt wordt. Als eendimensionale karakters die heel arm zijn, gemeen, dom, ongeletterd, oversekst, gevaarlijk, incompetent, etc. Stel je voor dat 'de Nederlander' steeds zo wordt geportretteerd in films! Dan zou ik me bijna schamen om Nederlander te zijn. Toch apart hoe Hollywood het beeld die mensen over de hele wereld hebben van Arabieren zo kan beïnvloeden! 

Geile Disney animators

Wist je dat Disney veel gebruik maakt van verborgen boodschappen in zijn tekenfilms? Vaak zijn het grappen van de makers, maar soms hebben ze ook een andere betekenis. Feit is dat deze 'grappen' toch niet voor kinderoogjes zijn bedoelt!

Subliminals zijn subtiele verborgen boodschappen, zo verstopt dat ze je vaak niet eens bewust opvallen, maar wel in je onderbewuste blijven hangen. Meestal zijn dit hele korte beeldcn die maar een fractie van een seconde duren. Deze subliminals worden vaak gebruikt voor reclame of verkoop, maar soms ook voor beïnvloeding van meningen en standpunten, triggers voor alters of geheime boodschappen.

De subliminals in de Disneyfilms zijn vaak van seksuele aard. Bovendien zitten er (buiten het nadrukkelijke moraal) ook vreemde achterliggende gedachten in de films, zoals het niet kunnen vertrouwen van de familie of dat vrouwen alleen iets met schoonheid kunnen bereiken. In combinatie met seksuele subliminals is dat toch best luguber voor een kinderfilm..

Als je goed kijkt zie je achter de reddertjes een naakte vrouw in het raam staan. Dit lijkt meer dan een grapje, de vrouw heeft namelijk een gehoornd masker op wat blijk geeft van een of andere duistere symboliek, of een satanisch ritueel. Vreemd!

Dit schijnt een foutje te zijn geweest in het animatieproces. Ja vast.

De 'zenuwachtige' ceremoniemeester die het huwelijk doet van de Kleine Zeemeermin heeft hier een stijve. Ariël was vast erg hot in die film. Volgens Disney is dit trouwens gewoon de knie van de man. Dan heb ik nog nooit zo'n slecht getekende knie gezien!

Nou hier moet je toch wel echt goed zoeken! Toch schijnt deze seksueel getinte subliminal bewust gecreëerd te zijn.

Eigenlijk vind ik het wel komisch. De films zijn zo ontzettend zoetsappig dat je dit totaal niet verwacht. Verder is het mij als kind toch nooit opgevallen, dus de volgende keer als ik nog eens een Disney Classic opzet ga ik toch maar eens heel goed opletten!

Follow my blog with Bloglovin

7 word story's

Attack of the killerheels

Ooit een fashionshow op tv gezien? De hectiek van het uit- en aangekleed achter de coulissen? Zo is het in het echt dus ook. Mijn zusje studeert fashion design en zit bij de voorrondes van de Triumph award. Even ter verduidelijking voor de ondergoednoobs onder ons: dat is een lingeriemerk.

Thema: Dragons & Butterflies. Wat je ziet? Tientallen prachtige, sprookjesachtige creaties. Van vlinderkragen tot een meisje met een geschubde drakenrug, van een meisje met veren op haar schouders en een wandelende cupcake. Op en neer geren met naald en draad, halfnaakte modellen die op mega-hoge hakken over de draad van mijn laptop heen moeten stappen (ik moet tijdens het wachten op mijn zusje toch iets te doen hebben) en vooral  ontzettend gestresste designers die elkaar bijna in de haren vliegen. ‘Heeft er iemand mijn hakken gezien? Maat 40!’. Of: ‘Waar is mijn haarlak? Wie heeft mijn haarlak gejat?!’ Tja, iedereen wil natuurlijk door.

 Nu zul je je vast afvragen wat een communicatiestudentje bij een fashionshow doet. Omdat ik zo’n ontzettend lief zusje ben heb ik de make-up en het haar verzorgt. Gewapend met een aantal kwasten en een borstel in de hand heb ik (hopelijk) een runway-proof model gecreeërd. En nu ben ik superbenieuwd of ze door is!

                                                   

Het resultaat

Follow my blog with Bloglovin

Sneeuwwitje overkill

2012 kunnen we gerust het jaar van de Sneeuwwitjes noemen. Maar liefst twee films met respectievelijk de blanke schone  in de hoofdrol komen dit jaar uit. Vergeet bovendien niet de pas uitgekomen serie in de VS 'Once upon a time', waarin deze dame ook een cruciale rol speelt. 

Gaat 'Once upon a time' niet alleen over Sneeuwitje, maar ook over andere sprookjesfiguren, draaien de films puur en alleen om het bekende sprookje. Naar eigen zeggen zijn het twee totaal verschillende filmadaptaties. Universal komt met 'Snow White and the Huntsman', geregisseerd door nieuwkomer Rupert Sanders. Daartegenover komt Relativity met een meer familievriendelijke versie; 'Mirror, mirror' op de proppen, gewapend met een heerlijk vileine Julia Roberts als de Evil Queen. Zeg maar gerust dat de oorlog tussen beide Sneeuwwitjes is losgebarsten. Persoonlijk denk ik dat 'Snow white and the huntsman' gaat winnen, als je alleen al kijkt naar de prachtige poster en de wat meer volwassen benadering. Wat denk jij?

163 second movie

Nasty Nature

Eindelijk lente. De vogeltjes fluiten, het zonnetje schijnt en overal om je heen schieten de eerste narcisjes uit de grond. Je hoort bij heel zonneminnend Nederland die bij de eerste zonnestraal naar buiten schieten en geniet van een lange wandeling in het bos. En dan begint de ellende.

Nu goed, misschien was ik stiekem wel aan het wandelen voor school want eigenlijk ben ik niet zo actief. Eigenlijk had ik ook gewoon een jurkje en hakken aan. Gewapend met mijn fototoestel ga ik de uitdaging die 'wandelen in het bos' heet aan. Alsof ik opgeslokt wordt door een slijmerige poel drijfzand zak ik plots tot mijn enkels in de stinkende modder (hierna ontvang ik wederom terug op school schalkse blikken op mijn derrie-schoenen). Wil ik daarna genieten van de mooie krokusjes die de grond uitschieten, val ik bijna met mijn neus in een portie verse kikkerdril. Waarschijnlijk net uitgepoept door een dikke pad. Ontzettend chagrijnig sta ik op en loop ik stampvoetend richting station. Je raad het al, recht in de hondenpoep. Op het moment dat ik op het punt sta om het uit te gillen wordt ik ook nog eens aangevallen door een gemuteerde duif met een tumor aan zijn voet. Niks geen groene pracht, natuur je bent nasty!

Savage beauty

'Life to me is like a Grimm fairytale', zei Alexander McQueen ooit. Helaas voor hem een duister sprookje, met een tragisch einde, kijkend naar zijn plotselinge zelfmoord in 2010. 'Een groot verlies voor de modewereld,' werd van alle kanten geroepen en daar ben ik absoluut mee eens. Hoe depressief mcQueen zelf ook was, hij maakte de prachtigste creaties, zoals een van zijn laatste, de 'Savage Beauty'-collectie. Een fantasievolle collectie om bij weg te dromen...

Collecties zijn vaak geïnspireerd door het leven van de designer zelf. En inderdaad, deze collectie heeft wel degelijk wat weg van een Grimm-sprookje!

Real life Disney characters

Mijn vorige post ging over mijn liefde voor Disney en hun goede communicatie. Nu ontdekte ik een geweldige campagne, geschoten door Annie Leibovitz, die Disney heeft gebruikt als reclame voor Disney world. Ik vind het een ontzettend slim idee om bekende Hollywoodsterren te gebruiken. Zoals bekend doen celebrities het altijd goed en bovendien ziet het geheel er nog eens prachtig uit. Disney laat hiermee zien echt iedereen zich kan identificeren met een Disney personage!

 Olivia Wilde als 'the evil queen' en Alec Baldwin als de spiegel

Penelope Cruz en Jeff Bridges als 'Belle en het beest'

Queen Latifah als 'Ursula' van 'de kleine zeemeermin'

Toen nog stelletje Jennifer Lopez en Marc Anthony als 'Aladdin en Jasmine'

Jessica Biel als 'Pocahontas'

Julianne Moore als 'de kleine zeemeermin'

Rachel Weisz als 'Sneeuwwitje'

Scarlett Johansson als 'Cinderella'

David Beckham als 'King Arthur'

Opgroeien met Disney

Disney. Het eerste merk waarmee ik als kind in aanraking kwam en waarop ik direct verliefd werd. En niet alleen door de duizenden videobanden die we hadden, zoals Aladdin, Assepoester en de Leeuwenkoning (ik kan overigens nog steeds met elke film meepraten en de liedjes goed vals meezingen). Ook was het wat Disney uitstraalde: pure magie. 

Disney heeft een geweldige communicatie. Behalve dat zij een droomwereld creëren, waarin je even alles om je heen kunt vergeten, zorgt Disney er ook nog eens voor dat deze toegankelijk is voor kinderen én volwassen. Het familiegevoel. Disney heeft daarbij voor iedereen een andere betekenis. Ik zag het als een manier tijdens het kijken naar een Disney Classic, of tijdens mijn droomweekend in Disneyland Parijs op 11-jarige leeftijd. Eventjes de realiteit ontvluchten. Ook hadden de films altijd een mooi moraal en een wijze les die mij als kind al hebben laten nadenken over de dood, bedrog, maar ook over de liefde en dat het goede altijd overwint.

Verder heeft Disney zich door de jaren heen enorm uitgebreid. Wat begon met een zwart-witte Mickey Mouse in 'Steamboat Willy' uit zich nu in de vorm van Disney Channel, met Disney-sterretjes die kunnen zingen, acteren (meestal) en daarbij kinderen, tieners en hun ouders over de hele wereld aanspreken. Eerlijk gezegd, hoe slecht de series vaak ook zijn, zijn ze zelfs voor mij af en toe een guilty pleasure.

Wist je dat Disney meer dan 160 miljoen fans op Facebook heeft? Meer dan logisch, want als Disney iets doet, doen ze het vaak ook goed. En als je kijkt naar hun communicatie, dan merk je dat Disney iets heeft wat het als merk onderscheidend maakt van andere entertainmentgiganten: het creëren van een herinnering.

Homosprookjes

Kennen jullie de lama's nog? Het is al lang geleden dat ze op de buis waren, maar iedere keer weer lag ik krom van het lachen! De lama's laten hier zien dat sprookjes niet alleen over prinsen en prinsessen hoeven te gaan die lang en gelukkig leven, maar ook over prinsen en... prinsen!

Bye bye lang en gelukkig

Zacht, dat geluid uit de verte,

toch aankomend als een mokerslag.

Mijn trommelvliezen breken,

en dan alleen nog maar kiestoon.

Wat is dat ding daar in mijn hand?

Dat plastic, koud en dood.

Geen warmte meer van huid onder mijn vingers,

alleen dat van water op mijn kin.

Een woord zegt meer dan duizend dingen.

Ik vervloek jouw stem.

Spreek niet meer tot mij, ik ben doof,

door dat ene woord. Vaarwel.

Don't be afraid of the big bad wolf, he's just a sheep underneath those teeth

Laura Janssen weet precies hoe ze met een songtekst een knipoog kan geven door gebruik te maken van sprookjes. De bijbehorende videoclip laat daarbij de realiteit en fantasiewereld in elkaar overvloeien, waardoor deze precies bij het lied past. Sit back and enjoy!

Tja.. misschien leven we wel in een 'wicked world' maar wat we er van maken hebben we zelf in de hand!

In ieder stadje een ander schatje

Benieuwd waar je jou prins op het witte paard kunt vinden? Het oog wil ook wat; dus de reiswebsite Traveler's Digest publiceerde een lijstje over steden waar je de mooiste mannen ter wereld in je netten kunt verstrikken.

1. Stockholm, (Zweden)

Maar hoe flirt je nu in het koude noorden? De Zweedse mannen zijn op het begin erg gesloten, dus er is flink wat alcohol voor nodig willen ze een meisje aanspreken. Probeer je een beetje als 'one of the guys' te gedragen en je zit gebakken! En wil je een kerel die je kunt vertrouwen? Anders dan de Zuidelijke mannen liegen de Scandinaviërs je bijna nooit voor!

2. New York (Verenigde Staten)

Het is een hele uitdaging om in de drukste stad van de VS een knappe kerel te spotten, maar ze zijn er! Naar het schijnt heb je woensdagavond het meest kans om een knappe man te versieren en dan met name om 2.00 uur 's nachts.

3. Amsterdam, (Nederland)

En wie had er ooit verwacht dat Nederland op 3 zou staan? Zou ver hoeven we dus helemaal niet te reizen...

En de verdere top 10:

4. Lissabon, (Portugal)

5. Buenos Aires, (Argentinië)

6. Sydney, (Australië)

7. Madrid, (Spanje)

8. Berlijn, (Duitsland)

9. Milaan, (Italië)

10. Tel Aviv, (Israël)

Nu niet meteen allemaal naar Amsterdam rennen meiden (en jongens)! Is dit niet een uitstekende reden om een wereldreis te maken?

Te laat voor het witte konijn

Wie heeft er nu niet een traumatische ervaring uit zijn verleden? Ik had er meerdere. Behalve mijn trauma over enge clowns is er ooit iets gebeurd met mijn lieve, fluffy huisdier, met de ontzettend originele naam Flappie. Iets wat ik mezelf eigenlijk nooit heb vergeven.

Het was zomer, 1996. Ik weet het nog zo goed, het konijnenhok zat dicht. Dus ik doe het deurtje open en kijk even hoe het met mijn lieve Flappie gaat. Wat ik dan zie is de gruwel. Mijn normaal zo zacht, donzig, wit knuffeldiertje, ligt met glazige ogen en een bloederige buik waar de ingewanden half uithangen in zijn hok. Ik begin te gillen en denk dat iemand mijn Flappie heeft vermoord, waarop mijn vader berispend tegen me zegt: 'Heb jij gisteren die hele zonnebloem in zijn kooi gelegd?' 

Wat bleek, mijn konijn had de hele zonnebloem opgegeten, die ik met goede bedoelingen te knabbelen heb gegeven. Een konijn kan alleen tegen de zonnebloempitjes en doordat hij ook de bloem mee had opgegeten, was zijn maagje helemaal opengegist. 

Het was zomer 1996. Ik weet het nog zo goed, toen hield ik mijn eerste huisdierenbegrafenis. 

 

Een happy end of...

Het verraderlijke van Youtube is dat als je er eenmaal opzit, je er niet meer afkomt. Begin je met het zoeken naar leuke reclames, eindig je bij smerige puisten die uitgeknepen worden of spookverschijningen. Zo kwam ik laatst de 'how it should have ended' - reeks tegen. Geniaal! Want waarom zou je een film van 2 uur kijken, als het ook in 3 minuten kan? 

's Werelds favoriete tovenaar Harry Potter doet er maar liefst 7 films over om Voldemort te killen. Kerel, laat dit gewoon aan Sneep en zijn .22 over.

En het magistrale epos 'The Lord of the Rings' duurt maar liefst 557 minuten te lang.

En als laatst het mierzoete sprookje 'The wizard of Oz', maar dan met een ander soort happy ending.

Wedding from hell of lot uit de loterij?

Gisteren postte ik een berichtje over de overload aan bruiloftprogramma's op televisie. Was het niet in februari Love & Marriage maand op RTL? Ik heb mijn eigen vooroordelen aan de kant gezet en gisterenavond 'Welkom op mijn bruiloft' gekeken. Niet mijn ding dus. Het hele concept van dit programma is dat als je er samen niet uitkomt, er wordt geloot wie de jurk mag kiezen, de locatie, het vervoer, etc. Ik ben sowieso van mening dat je niet moet gaan trouwen wanneer je moet gaan LOTEN over de belangrijkste dag van je leven! Wanneer je de rest van je leven met elkaar wil doorbrengen moet je eerst maar eens leren hoe je ergens samen uitkomt. Waarom wil je trouwen als je het nergens met elkaar over eens bent? De bruidegom wil trouwen in de Efteling, wil zijn vrouw hijsen in een middeleeuwse jurk en wil op de motor naar locatie. Bruidlief wil trouwen in de kerk met gospelkoor, een normale jurk en graag ter paard, terwijl de bruidegom bang is voor paarden. Wat een sprookjeshuwelijk!

Stiekem moet ik wel bekennen dat ik op het einde toch een big smile op mijn gezicht had toen het terrorstel elkaar, zichtbaar geëmotioneerd, het jawoord gaf en alles toch helemaal goed kwam.

Eén dagje weg uit de werkelijkheid

De laatste tijd worden we doodgegooid met programma's over bruiloften. Guilty pleasure 'Say yes to the dress', de toekomstige bruiloft van Oh oh Cherso's Barbie (ik heb nu al medelijden met de husband-to-be) en nu ook sinds 26 februari 'Welkom op mijn Bruiloft'. Wat is dat toch met bruiloften? In de voor-reclame's kwamen Assepoesterkoetsen, stoere Rolls Royces en sprookjesjurken voorbij. Een bruiloft is tegenwoordig de enige dag dat je echt in jouw favoriete fantasie kan leven. Je wordt vanuit je boerenkiel in een Sissi-jurk gehesen en voor één dag ben je een heuse prinses. Stiekem kan ik me daar ook wel in vinden. Ik ga het vanavond maar eens onbevooroordeeld kijken, binnenkort meer!

Promo van de aflevering van vanavond.