donderdag 8 maart 2012

Te laat voor het witte konijn

Wie heeft er nu niet een traumatische ervaring uit zijn verleden? Ik had er meerdere. Behalve mijn trauma over enge clowns is er ooit iets gebeurd met mijn lieve, fluffy huisdier, met de ontzettend originele naam Flappie. Iets wat ik mezelf eigenlijk nooit heb vergeven.

Het was zomer, 1996. Ik weet het nog zo goed, het konijnenhok zat dicht. Dus ik doe het deurtje open en kijk even hoe het met mijn lieve Flappie gaat. Wat ik dan zie is de gruwel. Mijn normaal zo zacht, donzig, wit knuffeldiertje, ligt met glazige ogen en een bloederige buik waar de ingewanden half uithangen in zijn hok. Ik begin te gillen en denk dat iemand mijn Flappie heeft vermoord, waarop mijn vader berispend tegen me zegt: 'Heb jij gisteren die hele zonnebloem in zijn kooi gelegd?' 
Wat bleek, mijn konijn had de hele zonnebloem opgegeten, die ik met goede bedoelingen te knabbelen heb gegeven. Een konijn kan alleen tegen de zonnebloempitjes en doordat hij ook de bloem mee had opgegeten, was zijn maagje helemaal opengegist. 

Het was zomer 1996. Ik weet het nog zo goed, toen hield ik mijn eerste huisdierenbegrafenis. 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten